ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ- ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΗ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΗΤΑ-ΧΑΙΝΤΕΓΓΕΡ

ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΜΗ- ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΗΤΑ

Μη αυθεντικότητα ο Χάιντεγκερ ορίζει τον τυπικό καθημερινό άνθρωπο, τον προσδεμένο στον συνηθισμένο κόσμο του, ο οποίος δεν αντιμετωπίζει τη ζωή του σαν ένα πρόβλημα, έχει υφησυχασθεί, και δεν επιδιώκει την πραγμάτωση του. Ο μη αυθεντικός είναι ο συνηθισμένος, μη συνειδητός άνθρωπος που έχει αναποφασιστικότητα και γενικά, δεν επιζητεί κάτι γι’ αυτόν. Δεν διαφοροποιείται και δεν ρίχνεται στη ζωή. Ακολουθεί τη νοοτροπία της “αγέλης” προβάλλοντας υποτιθέμενα εμπόδια ακολουθώντας τα δεδομένα που είναι πιο εύχρηστα, ή περισσότερο κοινωνικά αποδεκτά. Είναι ο “ναρκωμένος” άνθρωπος ο μη- αυθεντικός. Η “κατάσταση του αυθεντικού” χαρακτηρίζει ο Χάιντεγκερ, τη ζωή του ανθρώπου ο όποιος αντιμετωπίζει ευσυνείδητα, τις προϋποθέσεις της ύπαρξης του. Στην ποιό απλή μορφή αυθεντικότητα σημαίνει για κάποιον να “Είναι ο εαυτός του”. Η αυθεντικότητα έχει να κάνει με μια πράξη, η οποία αποτελεί ελεύθερη επιλογή και ταύτιση με αυτήν. Αυθεντικότητα ίσως τελικά είναι το άνοιγμα προς την ζωή, η δεκτικότητα των εξωτερικών επιδράσεων, και η αξιολόγηση αυτών. Τελικά ίσως να μην υπάρχει πλήρης αυθεντικότητα, αλλά να υπάρχουν αυθεντικές και μη αυθεντικές στιγμές και πράξεις.Ο Χάιντεγκερ θέλει να ασχοληθεί με μία ερμηνευτική του “Είναι εδώ” (Dasein ) , και θέλει να ανακαλύψει τον τρόπο με τον οποίο τα πράγματα και οι άνθρωποι, συνδέονται και εμπλέκονται μεταξύ τους μέσα από τις καθημερινές ασχολίες, και να ερμηνεύσει αυτόν τον τρόπο με μια διαφορετική σκοπιά, προκειμένου να καταστούν συνολικά εφικτές, κάποιες διαπιστώσεις σχετικά με τον άνθρωπο. Στηρίζεται στη φαινομενολογία του Χουσέρλ.
Ο Χάιντεγκερ συνοψίζει τις βασικές σχέσεις της ανθρώπινης ζωής, με τον όρο “Είναι εν τω κόσμω” , με αυτόν τον όρο εννοεί τις σχέσεις του ανθρώπου με τους άλλους ανθρώπους, αλλά και με τα πράγματα. Ο άνθρωπος βρίσκεται σε μια συνεχή σχέση με τα πράγματα και τους ανθρώπους. Θεωρεί ότι αν θέλουμε να καταλάβουμε την ουσία της ανθρώπινης οντότητας, είναι χρέος μας να απελευθερώσουμε, τη σκέψη μας αναφορικά με τις βασικές καταστάσεις του ανθρώπου. Όλα υπάρχουν μεταξύ τους (άνθρωπος-πράγματα) και είναι μέρος ενός κοινού περιβάλλοντος, με συνεχή διαπλοκή. Η σχέση των πραγμάτων προς τον άνθρωπο, δημιουργείτε μέσο της χρήσης και της χρησιμότητας.
Στην παραδοσιακή φιλοσοφία τα πράγματα ήταν έτσι απλά, “υπάρχοντα”. Βάση του Χάιντεγκερ είναι υπάρχοντα στα “χέρια μας” και είναι διαθέσιμα για τον άνθρωπο. Το ανθρώπινο περιβάλλον υποστηρίζει ο Χάιντεγκερ χαρακτηρίζεται από την “ύπαρξη ανά χείρας”, από μια οικειότητα, η οποία προέρχεται από την καθημερινή συναναστροφή.
Βασικό χαρακτηριστικό του “Είναι εν τω κόσμω” αποτελεί η συνύπαρξη, δηλαδή ότι ο άνθρωπος δεν ζει μόνος, αλλά σχετίζεται πάντοτε και με άλλους ανθρώπους. Ο Χάιντεγκερ διαφοροποιεί αυτή τη συνύπαρξη της καθημερινότητας με μια πολύ συγκεκριμένη μορφή, δηλαδή τη μορφή της προσαρμοστικότητας, και της ομοιομορφίας. Θέτει ότι αντί να χαράξουμε την δικιά μας προσωπική πορεία, στο πλαίσιο της αντιπαράθεσης με του άλλους, προσπαθούμε να περνάμε απαρατήρητοι, και να μην ξεχωρίζουμε. Ουσιαστικά παραδίδουμε την ευθύνη της ζωής μας σε άλλους, στο πνεύμα της εποχής, στη μόδα στα ήθη και στα έθιμα.
Η εξωτερική “δικτατορία” της μετριότητας η οποία εμποδίζει τον άνθρωπο να πραγματώσει την ύπαρξη του, ο Χάιντεγκερ, λέει ότι είναι ένα τυπικό κομμάτι της ανθρώπινης ζωής, από το οποίο δεν μπορούμε ποτέ να απελευθερωθούμε εντελώς. Αυτό που οφείλουμε να πράξουμε,είναι να αντιμετωπίσουμε, το “τις Μan” με έναν συνειδητό τρόπο, ώστε να πάψει να κυριαρχεί, στη ζωή μας.

ΓΚΑΓΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΧΡΟΝΟΥ(ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΕΙΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ) ΝΕΟ ΨΥΧΙΚΟ
ΑΘΗΝΑ 2010