ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΘΕΩΡΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ

Η ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ Όταν ο Muzafer Sherif, εκ των ιδρυτών της κοινωνικής ψυχολογίας διεξήγαγε το πείραμα Robbers Cave το 1954 γεννώντας τη ρεαλιστική θεωρία των συγκρούσεων, διαπίστωσε μεταξύ άλλων κάτι που ο αρχαίος Αθηναίος νομοθέτης γνώριζε καλά. Όταν μέσα σε μια κοινωνία δημιουργούνται διαφορετικές ομάδες με κοινούς στόχους, γρήγορα υιοθετούνται νοοτροπίες και δράσεις που οδηγούν σε συγκρούσεις και καταλήγουν να είναι ζημιογόνες για το κοινωνικό σύνολο. Όλα αυτά γιατί ο άνθρωπος αρέσκεται να ανήκει σε ομάδες και αν μπορεί να βαφτίσει μια άλλη ομάδα ως αντίπαλη, θα το κάνει. Και μετά θα ξεκινήσει πόλεμο. Αυτό, είναι εύλογο πως θα συμβαίνει πάντα όταν δύο ομάδες έχουν κοινό στόχο. Ε λοιπόν, στην αρχαία Αθήνα όσο κι αν φαίνεται περίεργο απαγορευόταν η δημιουργία οργανώσεων που θα στόχευαν στην κατάληψη της εξουσίας. Πως ονομάζουμε σήμερα αυτές τις οργανώσεις; Κόμματα! Από που προέρχεται η λέξη; Μα φυσικά από το κομμάτι. Κομματιάζουν την κοινωνία τα πολιτικά κόμματα. Στην αρχαία Αθήνα απαγορευόταν η δημιουργία τους. Και η αιτία ήταν τα όσα διαπίστωσε ο ερευνητής της ψυχολογίας δυόμιση χιλιάδες χρόνια μετά. Ας σημειωθεί πως τότε ήταν απόλυτα ελεύθεροι οι πολίτες να εκφράζουν ίδιες απόψεις. Γνωρίζουμε τους αριστοκρατικούς και τους δημοκρατικούς. Όμως δεν επιτρεπόταν η οποιαδήποτε οργάνωση σε ομάδες κάτω από ιδεολογικές σημαίες. Στις "δημοκρατικές" σύγχρονες ημέρες, η δημοκρατία έβαλε φίδια στον κόρφο της τα κόμματα, επιτρέποντας τη λειτουργία πανίσχυρων μηχανών κοινωνικής αδικίας. Οι μηχανισμοί αυτοί βαφτίζονται "θεμέλιο της δημοκρατίας". Όσοι υπάγονται σε αυτά τα ονομάζουν παρατάξεις και χρησιμοποιούν σημαίες, ενώ όλα αυτά δε σταματούν στη μάχη της κάλπης. Φυσικά τα κόμματα έχουν αρχηγούς και στρατιώτες στην πρώτη γραμμή. Τέτοιοι δηλώνουν πως θα παραμείνουν όσοι αποχωρούν τυπικά αλλά εξακολουθούν να πιστεύουν στην ιδεολογία που αυτά εκφράζουν. Το ότι οι προηγούμενες κόκκινες λέξεις παραπέμπουν σε πόλεμο, είναι προφανές και καθόλου σύμπτωση δεν είναι.